Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

Τα καμπαναριά των εκκλησιών της Παναγίας και του Αγ. Νικολάου, στην έκθεση του Τάκη Μεταλληνού για τα Καμπαναριά της Κέρκυρας


Δύο από τα καμπαναριά των έξι εκκλησιών των Κυνοπιαστών, περιέλαβε ο διακεκριμένος ζωγράφος Τάκης Μεταλληνός, στη σειρά 70 και πλέον έργων του με θέμα «Καμπαναριά της Κέρκυρας και της νήσου των Παξών», που παρουσιάζει στην έκθεσή του, σε αίθουσες των Παλαιών Ανακτόρων – νυν Μουσείου Ασιατικής Τέχνης.
Η μοναδική στο είδος της έκθεση, που περιλαμβάνει πίνακες με  καμπαναριά πυργοειδή με τρούλο και τρίλοβα πλακέ, από την πόλη, την ύπαιθρο και τους Παξούς και ανάμεσά τους αυτά των εκκλησιών της Υ.Θ. Ελεούσας και του Αγίου Νικολάου των Κυνοπιαστών, εγκαινιάστηκε σε ειδική εκδήλωση, στο περιστύλιο των π. ανακτόρων, το Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017, από το Δήμαρχο Κέρκυρας Κώστα Νικολουζο.
O Tάκης Μεταλληνός παρουσιάζει από του βήματος των εγκαινίων, τα εξαιρετικής έμπνευσης και τέχνης, έργα του
Στο πολυτελές αναμνηστικό άλμπουμ που συνοδεύει την έκθεση, ο ζωγράφος Τάκης Μεταλληνός αναφέρει τις πηγές πληροφόρησης για την ιστορία και τα  χαρακτηριστικά των καμπαναριών και ειδικά για τους Κυνοπιάστες, αναφέρεται στον πρώην Νομάρχη Κέρκυρας, Στέφανο Πουλημένο.
Τα δύο καμπαναριά των Κυνοπιαστών που ο ζωγράφος περιέλαβε στην έκθεση, είναι σχεδόν πανομοιότυπα, κατασκευάστηκαν περί το 1900, από αμμουσόπετρα, και με τεχνίτες πιθανότατα από τον Κάτω Γαρούνα. Είναι εξαιρετικής τεχνικής έργα, πλακέ, τρίλοβα με καμάρες για τρεις καμπάνες, με τέσσερα διαζώματα και καμάρα στη βάση τους.
Στην περίπτωση του καμπαναριού της εκκλησίας της Υ.Θ. Ελεούσας, γνωρίζουμε ότι πριν από το 1900 υπήρχε στην ίδια θέση καμπαναριό με τα ίδια αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, αλλά με πιο πρόχειρα δομικά υλικά, γεγονός που με την πάροδο του χρόνου, από το 1720 που αναφέρεται η κατασκευή του, είναι πιθανόν να επισώρευσε κάποια στατικά προβλήματα, που εξηγούν την ανακατασκευή με αμμουσόπετρα.
Την μορφή του παλαιού αυτού καμπαναριού διέσωσε ένας Άγγλος ζωγράφος, που ζωγράφισε μαζί με τον κεντρικό δρόμο του χωριού και αυτό, στα 1840 (φωτό δεξιά).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου